Het is zondag, 3 oktober 7:00. De wekker gaat, de eigenaar slaapt rustig door en zijn drie kamergenoten (ikzelf inclusief) vragen zich verdwaasd af waar dat irritante geluid vandaan komt. Na het onding uit te hebben gezet (hij lag in een schoen in de badkamer) konden we nog even rustig wat slaap inhalen. We hoeven vandaag immers pas om 12:30 te verzamelen in de lobby. Na het rustig wakker worden, koffers pakken en tijdelijk in een andere kamer opbergen werd het om 11:00 dan maar eens tijd om aan een ontbijtje te gaan denken. Het eerste tentje deed om 11:00 helaas niet meer aan ontbijt: 'of we al zin aan steak hadden'. Even verderop heb ik in een soort verzamel zaak van fastfoodketens mijn tanden wel kunnen zetten in pannekoeken bacon en een gebakken eitje. Dubbel geluk was dat er ook een subway aanwezig was waar ik meteen maar een lunch heb meegenomen voor de treinreis, want vandaag was het alweer tijd om te vertrekken naar Washington D.C!

Lekker met de koffers door NYC gesjouwd, kaartje gelegd op het station en een scientific american gekocht voor de grofweg 3.5 uur durende reis. Eenmaal aangekomen in DC bleek ons verblijf hier tegenovergesteld aan dat van NY: Daar een matig hotel op een toplocatie en hier aardig goed motel op een bagger locatie. De buschauffeur waarschuwde ons al voor de wijk waar we in terecht zijn gekomen: 'Kom 's nachts niet te vaak je kamer uit en ga niet zomaar wat rondslenteren', wat op zich geen probleem is aangezien hier in de buurt dan ook echt niets te doen valt. Ook zijn de bedden eerder 'ruim éénpersoons' dan tweepersoons dus dat wordt nog knus. Tsja..

We hebben nog wat gegeten bij de enige eetgelegenheid die wel in de buurt was: De Wendy's. Het personeel keek wel even verrast op toen ze van een leeg restaurant ineens een rij van 30 ict-ers hadden die allemaal een triple baconator deluxe bestelden: weinig geld, veel caloriën. Win-win! Toch?

Morgen op tijd op, dan worden we naar het centrum gebracht. 's Middags is het dan tijd voor een kijkje bij het National Crash Analysis Center.

tot blogs,

Jordy